بررسی شیوع ضایعات اسکلتی-عضلانی و فاکتورهای مربوط به آن در کارکنان شناورهای تندرو- مطالعه مقطعی

ضربات مداوم و مکرر شناورهای تندرو به سرنشینان می تواند بر سیستم اسکلتی عضلانی تاثیر منفی گذاشته و در نهایت باعث ایجاد ضایعات مزمن و حاد بشود. در مطالعه حاضر شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و فاکتورهای مرتبط با آن در کارکنان شناورهای تندرو بررسی شد.

 در مطالعه مقطعی حاضر، جامعه آماری شامل 100 نفر از کارکنان شاغل در شناورهای تندرو بود. برای این افراد پرسشنامه استاندارد نوردیک تهیه و تکمیل گردید. همه شرکت کنندگان در طرح از نظر وضعیت اسکلتی-عضلانی تحت معاینه اولیه قرار گرفتند. برای افرادی که نیاز به معاینات تشخیصی تکمیلی بود با روش های تصویربرداری (رادیولوژی، سی تی اسکن، MRI) و نوار عصب مورد ارزیابی قرار گرفتند.

 میانگین سن کارکنان شاغل در شناورهای تندرو 4/5±31/4 سال، BMI برابر 25، مدت زمان ورزش در هفته برابر 5 ساعت، مدت زمان اشتغال به کار در شناور برابر 8/5 سال و مدت زمان ابتلا به مشکلات اسکلتی- عضلانی برابر 2 سال بود. شیوع اختلالات اسکلتی و عضلانی در ناحیه کمر 57%، زانو 47%، پشت 34 %، گردن 30%، شانه 30%، ران و باسن 28 %، دست و مچ 18 %، قوزک و مچ پا 16%، آرنج 7% بود. بر اساس نتایج بدست آمده رابطه معناداری بین نوع شناور و مدت زمان کار روی شناور و سن افراد با اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه گردن، و ناحیه پشت، ناحیه کمر و ناحیه زانو بدست آمد.

 با توجه به بالابودن میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان شناورهای تندرو و ارتباط آن با مدت زمان کار روی شناور؛ اصلاح نوع صندلی های شناورها، اصلاح وضعیت قرارگیری افراد در شناور، ورزش به منظور پیشگیری از ایجاد ضایعات و راهکارهای درمانی پیشنهاد می شود.