بررسی میزان شیوع نوزوما سرانا، آکاراپیس وودی، واروآجاکوبسونی و ملوئه واریگاتوس در زنبورستان های استان اردبیل درسال های 1396 - 1393

جرب های انگلی زنبور عسل (جنس های واروآ و آکاراپیس) و انگل اجباری داخل سلولی زنبور عسل (جنس نوزوما) مسئول خسارات سنگین در کندوهای زنبور عسل، کلنی ها بوده و تهدیدی جدی در صنعت زنبور داری محسوب می شوند. این مطالعه جهت تعیین شیوع انگل های زنبور عسل در ده منطقه استان اردبیل انجام گرفت. از 315 زنبورستان (62700 کندو) بطور تصادفی در فصول مختلف از سال 1396-1393 در استان اردبیل نمونه برداری انجام گرفت. شیوع انگل های یافت شده: نوزوما سرانا (06/92 درصد)، آکاراپیس وودی (76/4درصد)، واروآجاکوبسونی (68/19 درصد) و ملوئه واریگاتوس (90/1درصد) بودند. ارتباط بین آلودگی انگلی و سال مطالعه معنی دار نبوده ولی آلودگی نوزوما سرانا در سال های مختلف بطور معنی داری بیشتر از انگل های دیگر بود. بیشترین شیوع نوزوما سرانا در بهار مشاهده شد. مطابق یافته ها، نوزوما سرانا تنها انگل زنبور عسل با پراکندگی جغرافیایی گسترده بود. به نظر می رسد که آب و هوا در میزان شیوع انگل موثر می باشد.