تاثیر pH الکترولیت بر مغناطش نانوکامپوزیت گرافن- کبالت سنتز شده به روش رسوب دهی الکتروشیمیایی

نانوکامپوزیت های مغناطیسی گرافن به علت قابلیت کنترل با میدان مغناطیسی خارجی و رسانندگی الکتریکی بالا در فناوری جدید کاربرد های فراوانی دارند. روش رسوب دهی الکتروشیمیایی برای تولید نانوکامپوزیت های گرافن- فلز به علت سادگی، تک مرحله بودن و مقرون به صرفه بودن روش بسیار مناسبی می باشد. در این مقاله، تاثیر pH الکترولیت بر مغناطش نانوکامپوزیت گرافن- کبالت به روش رسوب دهی الکتروشیمیایی، بررسی می شود. نمونه های تولید شده در محیط های بازی و خنثی، غیر مغناطیسی و نمونه های تولید شده در محیط های اسیدی، مغناطیسی می باشند. در محیط اسیدی با 5= pH، نانوکامپوزیت گرافن- کبالت با بیش ترین میزان جرم با مغناطش بالا تولید شده است. نمونه مغناطیسی 5= pH، با آنالیز فازی با الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، پراش انرژی پرتو ایکس (EDX)، طیف سنجی مادون قرمز(FTIR) و خاصیت مغناطیسی با بررسی منحنی پسماند حاصل از VSM مشخصه یابی شده است. برای بررسی مورفولوژی این نانوکامپوزیت ها، از میکروسکوپ الکترونی (MSE) استفاده شده است. کامپوزیت تولید شده متشکل از پوسته های گرافن و بلور های کبالت با مغناطش اشباع بالا در حدود 119 emu/g می باشد که قابلیت کاربرد در دارورسانی هدفمند، پاک کنندگی آب، حسگرهای زیستی و مغناطیسی را دارد.