مبانی انسانی شدن حقوق بین الملل با تاکید بر نقش سازمان های غیردولتی

با اهمیت روز افزون ارزش های حقوق بشری و بشردوستانه در جامعه بین المللی، رویکرد انسانی در حقوق بین الملل به عرصه ظهور رسیده است. در چارچوب رویکرد انسانی به حقوق بین الملل، وظیفه حقوق بین الملل منحصر به تنظیم روابط حاکمیت ها با یکدیگر نبوده و از دیگر سو، حاکمیت در محدوده حقوق بین الملل و نسبی در نظر گرفته می شود. در این مقاله سعی شده است با مطالعه اسنادی که عبارت است از؛ کتاب ها، مقاله ها، اسناد و مدارک و با استفاده از متون کتابخانه ای، ضمن بهره گیری از روش توصیفی، تلاش خواهد شد تا در راستای پاسخ گویی به مسائل مطرح شده، با استفاده از روش تبیینی به تحلیل مسائل مورد نظر پرداخته شود. به نظر نگارنده، مشارکت در تصمیم سازی های بین الملی و نظارت بر اجرای تصمیم های حاصله، از آن رو مهم می نماید که در وهله اول، سازمان های مذکور به نوعی نماینده افکار عمومی محسوب می شوند و مشارکت سازمان های مذکور، مشروعیت تصمیم سازی ها یا به عبارت بهتر مشروعیت حقوق بین الملل را ارتقا بخشیده و در مرحله بعدی داشتن اصول انسان مدارانه از طرف سازمان های مذکور و مشارکت در تصمیم سازی های بین المللی در جهت ارتقای جایگاه فرد انسانی، رویکرد انسانی در حقوق بین الملل را به میزان حداکثری خود می رساند. هم چنین تدوین سند بین المللی که در راستای بالا بردن جایگاه حقوقی و شخصیت بین المللی سازمان های بین المللی باشد و مشارکت مستقیم سازمان های یاده شده را تسهیل نماید، اقدامی محسوب می شود که توانایی سازمان های غیردولتی را در پیشبرد رویکرد انسانی شتاب می بخشد.