سرمایه مدیریتی و ارزش آفرینی
هدف از این پژوهش بررسی ارتباط سرمایه مدیریتی و ارزش آفرینی است. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است، که بر اساس شرایط در نظر گرفته برای انتخاب نمونه، 123 شرکت به روش حذف سیستماتیک طی سال های 1391 تا 1395، انتخاب و اطلاعات آنها جمع آوری و با استفاده از رگرسیون چندگانه برای داده های تابلویی آزمون گردید. در این پژوهش سرمایه مدیریتی به بعد سرمایه انسانی اعضای هیئت مدیره که خود به چهار جزء تحصیلات، تخصص، تجربه حرفه ایی (در صنعت) و اعتبار تشکیل شده است، و بعد سرمایه اجتماعی هیئت مدیره که خود از دو جزء خارجی و داخلی تشکیل شده است، تقسیم شد. همچنین از معیار کیوتوبین به عنوان شاخصی برای ارزش آفرینی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که در میان اجزای سرمایه انسانی اعضای هیئت مدیره، تجربه حرفه ایی (در صنعت) دارای ارتباط مثبت و معنادار، و اعتبار داری ارتباط منفی و معناداری است، علاوه بر این در میان اجزای سرمایه اجتماعی، سرمایه اجتماعی خارجی از رابطه منفی و معناداری با ارزش آفرینی برخوردار است. رابطه معناداری بین سرمایه انسانی اعضای هیئت مدیره و سرمایه اجتماعی اعضای هیئت مدیره با ارزش آفرینی مشاهده نشد. درحالیکه بین سرمایه مدیریتی اعضای هیئت مدیره و ارزش شرکت رابطه مثبت و معناداری برقرار است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.