برخی پاسخ های بیوشیمیایی پسته به تغذیه پسیل معمولی پسته، Agonoscena pistaciae

پسیل معمولی پسته Agonoscena pistaciae مهم ترین آفت درختان پسته است که خسارت زیادی به محصول پسته وارد می سازد. در این مطالعه برخی پاسخ های فیزیولوژیکی - بیوشیمیایی پسته رقم اکبری در زمان های مختلف تغذیه (از 2 تا 192 ساعت) پسیل پسته بررسی شد. محتوای هیدروژن پراکسید به عنوان شاخص تنش، بین تیمارها اختلاف معنی دار نداشت (به جز تیمارهای 2 و 96 ساعت). همچنین تغذیه پسیل معمولی پسته موجب کاهش معنی دار در فعالیت آنزیم های دفاعی سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز شد. کمترین میزان فعالیت برای سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در 144 و 192 ساعت مشاهده شد و اختلاف معنی دار بود. تغذیه آفت موجب افزایش معنی دار در میزان پروتئین کل شد و کمترین غلظت در زمان صفر مشاهده شد. میزان فنل کل پس از تغذیه پسیل افزایش یافت. تغذیه آفت اثر معنی دار بر کربوهیدرات محلول کل نداشت. میزان رنگدانه ها، در زمان های مختلف تغذیه نوسان داشت. افزایش آن در 144 ساعت حاکی از رشد مطلوب گیاه در شرایط تنش است. بیشترین میزان کاروتنوئیدها، فنل کل و پروتئین کل در تیمار زمانی 144 ساعت با کمترین فعالیت آنزیم های دفاعی در این زمان همراه بود. نتایج نشان می دهد ترکیب مناسبی از آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیرآنزیمی منجر به حفاظت گیاه و تنظیم هموستازی در مقابله با شرایط تنش شده اند.