رابطه کیفیت زناشویی و ارضای نیازهای روان‎شناختی با الگوهای ارتباطی زناشویی: نقش واسطه ای صمیمت زناشویی

این پژوهش با هدف رابطه کیفیت زناشویی و ارضای نیازهای روان‎شناختی با الگوهای ارتباطی زناشویی: نقش واسطه ای صمیمت زناشویی اجرا شد. این مطالعه توصیفی ، همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه فرهیگیان متاهل شاغل شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 97-1396 بود. حجم نمونه در این پژوهش 400 نفر (200 زن و 200 مرد) بود، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد.جهت جمع آوری داده ها از چهار پرسشنامه الف: الگوهای ارتباطی (CPQ)، ب:مقیاس صمیمیت زناشویی (MIS-17)، ج:مقیاس کیفیت زناشویی (RDAS) ود: پرسشنامه ارضای نیازهای اساسی گانیه استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، میانگین) و از آمار استنباطی (آزمون تحلیل مسیر)  استفاده و به وسیله نرم افزار آماری AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند . نتایج نشان داد که رابطه ارضای نیازهای اساسی و کیفیت زناشویی با الگوی ارتباط سازنده متقابل با میانجی گری صمیمیت زناشویی برابر با 63/0، با الگوی اجتناب متقابل با میانجی گری صمیمیت زناشویی برابر با 65/0- و با ارتباط توقع/کناره گیری با میانجی گری صمیمیت زناشویی برابر با 52/0- بوده است که بیشتر از رابطه مستقیم کیفیت زناشویی و ارضای نیازهای اساسی با الگوهای ارتباطی بوده و بر همین اساس اثر میانجی گری صمیمیت زناشویی معنادار بوده است (05/0=P). می توان نتیجه گرفت که صمیمیت زناشویی می تواند نقشی مثبت در ارتقای رابطه کیفیت زناشویی، ارضای نیازهای روان‎شناختی و الگوهای ارتباطی زناشویی داشته باشد.