اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و فرسودگی زناشویی در زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و فرسودگی زناشویی در زوجین انجام شد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی بوده و ازنظر روش، نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. در این پژوهش، روش نمونه گیری از زوجین مراجعه کننده به کلینیک خصوصی در مرکز شهر تهران، از نوع نمونه گیری داوطلبانه بود. نمونه پژوهش شامل 30 زوج داوطلب شهر تهران بود که در دو گروه آزمایش (15 زوج) و کنترل (15 زوج) قرار گرفتند. سپس برای زوجین گروه آزمایش آموزش تصویرسازی ارتباطی در 10 جلسه به شکل گروهی اجرا شد. اما برای گروه کنترل جلسات تشکیل نشد. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه فرسودگی زناشویی پاینز (1996) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر انجام شد. نتایج نشان داد، آموزش تصویرسازی ارتباطی بر افزایش الگوی ارتباطی سازنده و کاهش الگوهای ارتباطی اجتنابی متقابل، ارتباط توقع کناره گیری و فرسودگی زناشویی زوجین تاثیر دارد و این تاثیر تا زمان پیگیری تداوم یافت. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد از این رویکرد در جهت بهبود هرچه بیشتر الگوهای ارتباطی و کاهش فرسودگی زناشویی زوجین استفاده شود.