مفهوم شناسی اوصاف وعده های الهی در قرآن

نه صفت «حسن»، «حق»، «غیر مکذوب»، «مسئول»، «تخلف ناپذیر»، «مفعول»، «صادق»، «واقع» و «آت»، در آیات متعددی از قرآن کریم، با وعدهای الهی همراه شده اند. هرچند که همه این صفات به گونه ای قطعی بودن تحقق وعده های الهی را می رسانند، اما علاوه بر این، معنایی مخصوص به خود نیز دارند که آن ها را از یکدیگر متمایز می سازد. این جستار کوشیده با بررسی سیاق آیات و نیز مراجعه به برخی تفاسیر متقدم و متاخر، وجه تمایز صفات به کار رفته در این آیات و تاثیر بافت آیات در گزینش هر یک از آن ها را به نظاره بنشیند و در نهایت به این نتیجه رسیده که وعده های الهی، با توجه به سیاق و بافت آیه، و مخاطبی که آیه برای دریافت آن وعده یا وعید مطرح کرده، با صفتی که نشان دهنده آن بافت و متناسب با ویژگی های آن مخاطب خاص است، همنشین شده اند. در این میان، اوصاف ناظر به تحقق قیامت و پاداش و عقاب آن، بیشترین تکرار را در آیات قرآن دارند.