واکاوی سندی و بررسی دلالی روایات «حفظ چهل حدیث»

هرچند محدثان بزرگ، به نقل روایات «حفظ چهل حدیث» همت گماشته و عالمان بزرگ، به آن ها اهتمام داشته و بر اساس آن ها به نگارش کتاب ها و رساله های فراوانی پرداخته اند، ولی این ها نه تنها متواتر به شمار نمی آیند، بلکه از صحت سندی به معنای مصطلح آن نیز برخوردار نیستند. با این حال، می توان با تکیه بر برخی قراین از جمله شهرت روایی و شهرت عملی، به صدورشان اطمینان یافت و آن ها را معتبر دانست. این روایات، شامل همه عرصه های دین می شود و بر خلاف برداشت برخی از عالمان، به دو مبحث اعتقادات و عبادات اختصاص ندارد و مقصود از  «حفظ» در آن ها، فقط به حافظه سپردن نیست، بلکه هر اقدامی است که سبب نگه داری حدیث و جلوگیری از اندراس و محجوریت آن شود.