بررسی پاسخ های فیزیولوژیکی گل مریم (Polianthes tuberosa L.) در شرایط تنش کم آبیاری

تنش آب یکی از عوامل اصلی محدوده کننده تولید و آسیب های شدید به گیاهان در ایران است. به منظور بررسی و مقایسه اثر تنش کم آبیاری بر روی برخی خصوصیات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گل مریم، آزمایشی با دو رقم گل مریم (پرپر و کم پر) و سه سطح تنش کم آبیاری (بدون تنش W1= 90% FC، تنش متوسط W2=75% FCو تنش شدید W3=60% FC) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. محتوای آب نسبی، نشت الکترولیت، کلروفیل کل، کاروتنویید، پرولین، میزان مالون دی آلدهید، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز)، میزان فتوسنتز، میزان تعرق و مقاومت روزنه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل مریم تحت تاثیر تنش کم آبیاری قرار گرفتند. میزان مالون دی آلدهید و نشت یونی همبستگی معنی داری با اکثر خصوصیات فیزیولوژیکی نشان داد. محتوای آب نسبی، کلروفیل کل، میزان فتوسنتز، میزان تعرق، مقاومت روزنه ای، فعالیت سوپراکسیددیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز در رقم کم پر نسبت به رقم پرپر افزایش معنی داری نشان داد. همچنین میزان کاتالاز، مالون دی آلدهید و محتوای پرولین در رقم پرپر نسبت به رقم کم پر به طور معنی داری بیش تر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که رقم کم پر نسبت به رقم پرپر در شرایط تنش کم آبیاری، رشد بهتری داشت.