بررسی اثر تیمار گرمائی و قارچ کش بر کنترل آلودگی کشت درون شیشه ای سوخ نرگس (Narcissus tazetta L.)

موفقیت در تکنیک کشت بافت، به خصوص در رابطه با گیاهان سوخ دار، به میزان کنترل آلودگی میکروبی در طی دوره کشت وابسته می باشد. اعمال تیمارهای مختلف نظیر تیمار گرمایی و کاربرد قارچ کش های مختلف می تواند به کنترل آلودگی میکروبی و به دنبال آن، افزایش درصد زنده مانی ریزنمونه ها کمک نماید. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تیمار گرمایی و کاربرد قارچ کش بنومیل بر کاهش آلودگی کشت درون شیشه ای گیاه نرگس، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 عامل شامل غلظت قارچ کش بنومیل در محیط کشت (یک و دو در هزار)، اعمال و یا عدم اعمال تیمار گرمایی (2 سطح) با 10 تکرار انجام شد. به منظور اعمال تیمار گرمایی از آب گرم 54 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت استفاده گردید. از محیط کشت پایه MS تکمیل شده با تنظیم کننده های رشد BA (1 میلی گرم در لیتر) و NAA (2/0 میلی گرم در لیتر) برای کشت ریزنمونه های فلس جفتی استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد با وجود آنکه کمترین درصد آلودگی در شرایط اعمال تیمار گرمایی و کاربرد دو گرم در لیتر بنومیل حاصل شد، ولی با این حال بیشترین درصد قهوه ای شدن ریزنمونه ها نیز در این تیمار مشاهده شد که منجر به کاهش پتانسیل باززایی ریزنمونه ها شد. لذا با در نظر گرفتن درصد قهوه ای شدن، درصد باززایی و درصد آلودگی ریزنمونه ها، عدم اعمال تیمار گرمایی و کاربرد محیط کشت حاوی یک گرم در لیتر قارچ کش بنومیل جهت کشت ریزنمونه های فلس جفتی گیاه نرگس توصیه می گردد.