جلوه هایی از پژوهش و عمل در نگاه مولانا

تامل در اندیشه های مولوی و تعمق در ژرفای آن برای پژوهشگرعرفانی، هرزمان نو می شود وآفرینش تازه ای ازآن دریافت می گردد.  در دوره  معاصر پژوهش کاربردی مورد توجه  بسیار است و این موضوع هم در نگاهی به مثنوی قابل کشف است.نگارنده در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی،  پیرامون اندیشه های عرفانی در عملگرایی بحث می شود. ضمن بیان مقدمه ای در معرفی مولانا،  جلوه هایی از اندیشه ها ونظریه های جاودان  وی در عمل گرایی،  نشان داده می شود.  یافته های تحقیق نشان می دهد آنچه امروز غرب و نظریه پردازان آن ها به عنوان عملگرایی بر زبان می رانند و از آن بحث می کنند در فرهنگ و ادب ایرانی به طور عملی راه خود را پیموده است. مولانا بیماری و رنج های و ناکامی های انسانی را بسیار دقیق درک کرده و می دانسته است علاقه و باور انسانی وحتی نسل حاضردر همین آموزه هایی است که با عمل سازگار است.