سبک شناسی انتقادی قصه های عامیانه ایرانی (ایدئولوژی نهفته در قصه)

قصه، فراگیرترین شکل هنری است و متنوعترین اندیشه ها هم در آن بازتاب می یابد. در این پژوهش به دلیل ویژگی خاص قصه های عامیانه که بیشتر محتوامحور هستند تا زبان محور، به روش تحلیل محتوایی از منظر سبک شناسی انتقادی به ایدئولوژی حاکم بر قصه ها پرداخته پنج ایدئولوژی بن شاخص در افسانه ها تحلیل گردیده است. جامعه آماری این تحقیق ،شده قصه های عامیانه ایرانی و نمونه گیری به روش تصادفی از افسانه های عامیانه انجام شده است. این پژوهش در پی نشان دادن آن است که خالقان افسانه ها چگونه به بیان اندیشه های خود پرداخته اند و خوانندگان و شنوندگان قصه تا چه حد تحت سیطره ایدئولوژی حاکم بر اسطوره ، ناخودآگاه رفتارهای اجتماعیشان شکل میگیرد. نتیجه اینکه، ها و افسانه ها قرار گرفته ایدئولوژی به صورت اعتراض شخصیتهای قصه به وضع موجود و بیان آرزوها و رویاهای آنها ازدواج اوج آمال « بازتاب می یابد. ایدئولوژی بن های استخراجشده در این پژوهش عبارتند از: که تلاش قهرمانان قصه را برای رسیدن به این کنش روایی نشان میدهد؛ »آدمی است آرمانشهر قهرمان را به واسطه ،»اینجا جای من نیست و باید به جایی بهتر رفت« ایدئولوژی بن حذف رقیب به هر « سفرکردن میسازد؛ تلاش برای حفظ مناسبات قدرت به ایدئولوژی بن که از بن مایه های تربیتی و اساطیری »پذیرش ستم« مینجامد؛ ایدئولوژی بن »قیمت به » بخت تعیینکننده سرنوشت است « ایدئولوژی بن ، سرچشمه میگیرد و دست آخر اینکه پذیرش راحتتر سختی ها و بی عدالتی های دنیا کمک میکند و در واقع توجیه تنبلی فردی و تفسیر جبر زمانه میتواند باشد