ارزیابی رضایتمندی شهروندان از طراحی و جانمایی ایستگاه های مترو، نمونه مطالعه: ایستگاه دانشگاه علم و صنعت خط 2 مترو تهران

امروزه توسعه کمی و کیفی شبکه مترو در کلانشهرها به عنوان یکی از راهبردهای اصلی در مدیریت شهری تلقی می شود. لیکن در کنار توسعه شبکه مترو باید به نیازمندی ها و توقعات مردم نیز توجه داشت تا از طریق افزایش رضایتمندی مردم، سهم استفاده از شبکه مترو نسبت به خودروهای شخصی افزایش یابد. توسعه زیرساخت ها در کنار برنامه ریزی مناسب است که معنی پیدا خواهد کرد. عدم کیفیت مطلوب سفرها در حمل و نقل عمومی، آسایش روانی را از شهروندان سلب خواهد کرد و زمینه نارضایتی شهروندان را فراهم می سازد که نهایتا به کاهش استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی منجر خواهد شد. بنابراین در پژوهش حاضر با روش تحلیلی- تفسیری به استخراج شاخص های ارزیابی کیفیت و جانمایی ایستگاه های مترو از منابع داخلی و خارجی پرداخته شده و پرسشنامه ای بر اساس طیف لیکرت تنظیم شده است. در ادامه، 150 پرسشنامه به کمک مردم حاضر در ایستگاه مترو دانشگاه علم و صنعت تکمیل و با مدل تحلیل عاملی اکتشافی و رگرسیون چندمتغیره خطی تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهند عوامل اصلی تبیین کننده کیفیت ایستگاه های مترو به ترتیب شامل «دسترسی»، «زیبایی شناسی»، «تسهیلات رفاهی اولیه»، «موقعیت استقرار»، «تسهیلات رفاهی ثانویه» و «نگهداری و مراقبت» است. همچنین بر اساس نتایج تفصیلی تر، اقدامات دارای اولویت برای افزایش رضایت مندی مردم از ایستگاه مترو دانشگاه علم و صنعت مربوط به «پارکینگ دوچرخه و موتورسیکلت»، «رنگ و تصاویر دیواری» و «دسترسی و حرکت معلولین و ناتوانان جسمی» است.