نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین تاب آوری تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانشجویان رشته های پزشکی و پیراپزشکی

با توجه به این که نظام دانشگاهی بایستی دانشجویانی کارآزموده و با توانایی علمی و عملی قابل قبول، جهت ارائه خدمات با کیفیت به مراجعان، تحویل جامعه بدهد، توجه به درگیری تحصیلی دانشجویان به عنوان یکی از سازه های پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی اهمیت ویژه ای دارد. لذا این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین تاب آوری تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانشجویان رشته های پزشکی و پیراپزشکی شهر زنجان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر همبستگی است و جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان در نیم سال دوم سال تحصیلی 97-96 بود که بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه ای متشکل از 346 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو، مقیاس تاب آوری تحصیلی ساموئلز و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن بود. تحلیل داده ها به روش ارائه یک مدل فرضی و ارزیابی روابط با استفاده از الگوی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS 24 و LISREL8.8 انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی، همچنین بین تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0< p). نتیجه تحلیل مسیر نیز نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی نقش واسطه ای در ارتباط بین تاب آوری تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان دارد. (01/0< p).