ارزیابی مطلوبیت مکانی ساختمان های بلندمرتبه با مدل FANP و مدل SLUTH-GA (مطالعه موردی: منطقه 22 تهران- چیتگر)

ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه در حال حاضر شاهد افزایش پیوسته شهرنشینی در یک مقیاس بزرگ است. نوع تحقیق؛کاربردی و روش بررسی؛توصیفی-تحلیلی است، که برای ارزیابی مطلوبیت مکانی طرح های توسعه شهری بر مبنای تلفیق روش فرایند تحلیل شبکه ای و مدل سازی سلولی خودکار با کالیبراسیون توسط الگوریتم ژنتیک در نظر گرفته شده است. ابتدا شاخص های حاصل از مطالعات نظری استخراج، و بر اساس روش دلفی استاندارد شدند. جهت اولویت بندی معیارها از روش(FANP) استفاده شد. سپس برای استاندارد نمودن لایه ها، از توابع مختلف منطق فازی در محیط GIS بهره گرفته شد.در نهایت برای پیش بینی تغییرات کاربری اراضی و رشد شهری از مدل Sleuth-GA استفاده شد. نتایج پژوهش در منطقه موردمطالعه نشان می دهد حدود 5/10 درصد از منطقه دارای مطلوبیت خیلی زیاد و 51 درصد مطلوبیت خیلی کم دارند. در میان ضرایب پنج گانه به دست آمده ضریب پخش، زایش و نسبت به گرایش به جاده، غالب هستند همچنین پایین بودن ضریب مقاومت به شیب نشان می دهد که احتمال توسعه شهر در اراضی با شیب زیاد در این منطقه بسیار بالا است؛ بنابراین منطقه شاهد یک رشد بنیادی یا رشد حاشیه ای تا سال 2040 خواهد بود.