نقش تعدیل کنندگی عزت نفس در رابطه بین ذهن آگاهی و بهزیستی روان شناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تعدیل کنندگی عزت نفس در رابطه بین ذهن آگاهی و بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه آزاد کاشان است. این پژوهش ازنظر هدف در حیطه پژوهش های کاربردی است و بر اساس ماهیت و روش گردآوری داده ها، یک پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کاشان در نیمسال دوم تحصیلی 97-96 است که 277 نفر از دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ (فرم کوتاه)، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (فرم کوتاه) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، فرکانس و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تعدیلی متغیرها) جهت تعمیم نتایج نمونه به جامعه و نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که همبستگی مثبت معناداری بین متغیرهای تحقیق (ذهن آگاهی، عزت نفس و بهزیستی روان شناختی) وجود دارد. همچنین یافته های به دست آمده از معادلات رگرسیون تعدیلی بیانگر این نکته است که متغیر عزت نفس به طور معناداری (001/0p<) می تواند 38 درصد از تغییرات متغیر بهزیستی روان شناختی را تبیین کند. این یافته ها نشان از نقش تعدیل کنندگی متغیر عزت نفس در رابطه بین متغیرهای ذهن آگاهی و بهزیستی روان شناختی دارد