تجربه منبع اصلی دانش و یادگیری

بنیانگذار این مکتب جان. بی واتسون در سال 1913 است. این مکتب بر مبنای جهان بینی تجربه گرایی معتقد است که تجربه تنها منبع اصلی دانش و یادگیری است و یادگیری از راه کسب تجربه صورت می گیرد. برای روانشناسان رفتاری موضوع مهم علم روانشناسی، رفتار آشکار است و کسب رفتار را غالبا با فرایندهای شرطی سازی توضیح می دهند. این روانشناسان به اهمیت تمرین، تقویت و مجاورت در یادگیری تاکید دارند. نظریه پردازان رفتارگرا کار خود را با تحقیق بر واکنش های حیوانات آغاز کردند.آنان بر رابطه میان کنش و واکنش معینی تاکید دارند. تحقیقات پاولف روی سگ از آن جمله است(واکنش شرطی و غیر شرطی). رفتار در شرطی کردن سنتی پس از تلفیق مکرر محرک خنثی و غیر شرطی، تنها با ارائه محرک خنثی، واکنش شرطی دریافت می دارد. پاولف، واتسون و اسکینز از جمله نظریه پرداران رفتارگرا هستند. برخلاف پاولف، اسکینزمعتقد است در شرطی کردن موثر هنوز کنش موجب واکنش می شود ولی آنچه پس از واکنش رخ می دهد-مطلوب یا نا مطلوب- تعیین کننده تکرار واکنش مزبور خواهد بود.