تاثیر کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر برخی صفات فیزیولوژیک و مرفولوژیک جعفری

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف (0، 5 و 10 تن در هکتار) کودهای آلی (ورمی کمپوست و مرغی) و کودهای شیمیایی نیترات کلسیم و پتاسیم (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) بر تجمع نیترات و برخی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیک جعفری آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. محتوای نیتروژن کل گیاه تحت تاثیر اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. بیشترین میزان نیتروژن کل گیاه در تیمارهای 10 تن در هکتارکودهای ورمی کمپوست و مرغی × 100 کیلوگرم نیترات پتاسیم مشاهده شد. محتوای کلروفیل، اسید اسکوربیک و فلانوئید تحت تاثیر مثبت کودهای آلی و شیمیایی قرار گرفت. بیشترین وزن خشک بخش هوایی گیاه در تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار کود ورمی کمپوست مشاهده شد. تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار کود مرغی موجب افزایش محتوای مواد جامد محلول و نیترات نسبت به تیمار شاهد گردید. همچنین بیشترین محتوای مواد جامد محلول و نیترات گیاه در تیمارهای 50 و 100 کیلوگرم در هکتار نیترات پتاسیم مشاهده شد. تیمار 5 و 10 تن در هکتار کود مرغی و همچین کودهای شیمیایی مورد استفاده موجب افزایش محتوای فنل کل شد. کودهای آلی تاثیر مثبت در محتوای عناصر کلسیم و پتاسیم داشت. تیمار 100 کیلوگرم نیترات پتاسیم موجب افزایش محتوای پتاسیم شد. بیشترین میزان کلسیم در تیمارهای50 و 100 کیلوگرم نیترات کلسیم مشاهده شد. با توجه به تاثیر مثبت کودهای آلی در پرورش سبزی ها و عدم وجود اثرات سوء زیست محیطی آن ها، چنین به نظر می رسد که استفاده از کودهای آلی روش مناسبی برای تولید سالم و پایدار سبزی ها باشد.