سنجش و تحلیل فضایی مولفه های تاب آوری شهری نمونه موردی: شهر ایذه

تاب آوری شهری به منزله راهی برای تقویت جوامع با استفاده از ظرفیت های آن ها مطرح می شود و تعاریف،رویکردها، شاخص ها و الگوهای سنجشی متفاوتی درباره آن شکل گرفته است. بر این اساس به علت رشد شتابان شهرنشینی و متقابلا آسیب های ناشی از آن لازم است با این پدیده برخوردی سیستماتیک داشت. هدف عمده این پژوهش، سنجش و تحلیل فضایی مولفه های تاب آوری شهری شهر ایذه از لحاظ کالبدی است. در این راستا پژوهش حاضر پس از شناسایی اصول تاب آوری در شهر ، به بررسی وضعیت سنجش و تحلیل فضایی مولفه های تاب آوری شهر ایذه با استفاده از FAHP در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) پرداخته است. برای رسیدن به این مهم مطابق باهدف پژوهش، از لایه اطلاعاتی با عنوان مصالح (شامل: آجر و چوب-بلوک سیمانی-خشت و چوب-تمام آجر یا سنگ و آجر-تمام چوب-آجر و آهن-خشت و گل) نوع اسکلت (شامل: فلزی و بتونی) و نوع ساختمان (شامل: آپارتمانی- غیر آپارتمانی و چادر، کپر، آلونک، زاغه و..) استفاده شده است. نوع پژوهش حاضر کاربردی - توسعه ای و با رویکرد توصیفی - تحلیلی به انجام رسیده است. نتایج حاکی از آن است که اکثر مساحت در تاب آوری بسیار کم قرار گرفته اند که با معیارهای مورد نظر برنامه ریزی شهری مطابقت ندارد