بررسی رفتار هیدرولیکی گسل ها و مدل های رفتاری حاکم بر آن ها

درزه ها، نوارها ، لایه های تغییر شکل یافته و گسل ها ساختارهای فیزیکی در توده سنگ هستند، خصوصیات هیدرولیکی این ساختارها و همچنین توزیع مکانی آنها در توده سنگ نفوذپذیر ممکن است شرایط پیچیده ای را به لحاظ محاسبه جریان در این توده سنگ ها ایجاد کنند. توجه و درک این نکته که این ساختارهاچگونه می توانند بر روی جریان سیال و مسیرهای عبور آن از توده سنگ تاثیر بگذارند در مطالعات اقتصادی و مدیریت به خصوص در مطالعه مخازن بسیار حائز اهمیت است. در این میان گسل ها ساختارهای پیچیده هیدرولیکی هستند که تعیین خصوصیات هیدرولیکی این مناطق یکی از مشکلات اجرایی به خصوص در مواردی نظیر محل دفن باطله های هسته ای و یا مخازن نفتی است. گسل ها در مناطق مختلف رفتارهای هیدرولیکی متفاوتی از خود نشان می دهند دربسیاری از حالات این ساختارها به عنوان مجراهایی برای عبور جریان عمل می کنند اما در مواقعی نیز این گسل ها به عنوان موانعی در برابر جریان و یا ترکیبی از هردو مورد فوق عمل کنند. هر کدام از این رفتارها می توانند اخلالی در حرکت سیال در منطقه ایجاد کنند. بنابراین مدل سازی و تعیین چگونگی رفتار هیدرولیکی گسل ها بسیار حائز اهمیت است. در ایران علیرغم اهمیت بالای این موضوع تاکنون مجموعه مدونی برای مطالعه نقش گسل ها ورفتار هیدرولیکی آنها در محیط های مختلف صورت نگرفته است. در این تحقیق به مروری اجمالی بر روی مدل های مختلف توصیف کننده شرایط هیدرولیکی مناطق گسلی(مدل های کاین، اسمیت، تیلور و ..) پرداخته شد.