تاثیر پارامترهای هیدرولیکی موثر در عملکرد سرریز نیم سیکل کسینوسی نسبت به سرریز مستطیلی

یکی از راهکارهای مناسب برای حل مشکل انباشت رسوبات در بالادست سرریزهای لبه تیز، تغییر شرایط هیدرولیکی سرریز است. با تغییر هندسه ی سرریز، شرایط هیدرولیکی بالادست آن تغییر می کند که عاملی بر تغییر شدت آشفتگی در پشت سرریزهاست. گرچه ایجاد آشفتگی باعث کاهش ضریب دبی سرریز می شود، اما می تواند باعث افزایش شرایط خودپالایی رسوبات ناحیه ی بالادست سرریز نیز شود. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف معرفی نوع جدید سرریز لبه تیز با دیواره ی نیم سیکل کسینوسی انجام شده است. در این راستا، ابتدا سه مدل از سرریز لبه تیز با دیواره ی نیم سیکل کسینوسی با بازشدگی های صفر، 3 و 6 سانتی متر ساخته و یک مدل مستطیلی نیز به عرض مشابه با 3 سرریز دیگر به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. برداشت الگوی جریان توسط سرعت سنج صوتی ADV در ناحیه ی بالادست سرریز نشان داد که با افزایش بازشدگی سرریز، شدت آشفتگی افزایش پیدا می کند. بیشترین میزان شدت آشفتگی در سرریز با بازشدگی w/b=0.2 مشاهده شد. همچنین ضریب دبی سرریز در جریان آزاد ارزیابی شد و نتایج نشان داد که به ازاء h/P=0.78، ضریب دبی سرریزهای کسینوسی از سرریزهای مستطیلی کمتر می شود، ولی به ازاء مقدار مذکور، شدت آشفتگی که عاملی بر آب شستگی رسوبات است، افزایش پیدا می کند.