اثربخشی معنویت درمانی بر ابعاد کیفیت زندگی سالمندان

سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسایل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر ابعاد کیفیت زندگی سالمندان بود.

 در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، با مراجعه به سه مرکز نگهداری سالمندان در شهر اصفهان، 40 نفر از  سالمندان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 20نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREEF) و پرسش نامه هوش معنوی کینگ بود. پروتکل معنویت درمانی فرانکل به صورت گروهی طی 8 جلسه 60دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا و پس از پایان جلسات از دو گروه پس آزمون به عمل آمد. مرحله پیگیری بعد از گذشت 3 ماه اجرا شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 23 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 پس از کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات متغیرهای ابعاد کیفیت زندگی در گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود داشت (0/0001=p). فقط در متغیر سلامت روانی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (0/05p>).

 معنویت درمانی بر بهبود کیفیت زندگی سالمندان موثر است.