سخن سردبیر

بروز سیل ویرانگر در ابتدای سال جاری که بخش های وسیعی از کشور عزیزمان را متاثر ساخت از دو جنبه قابل بررسی و ارزیابی است.  یکی هشداری جدی بر وقوع پدیده تغییر اقلیم و بروز پدیده های حدی بود که از عملکرد انسانی در برهم زدن توازن موجود میان منابع انتشار و مخازن جذب گازهای گلخانه نشات می گیرد. از سوی دیگر حاکی از تعرض صورت گرفته به حریم منابع طبیعی و بارگذاری های نابه جا و ناسازگار با قابلیت های سرزمینی بود که به واسطه ضعف و عدم اجرای قوانین، سستی در اجرای مسئولیت های اجتماعی و بی تدبیری های  مسئولین امر صورت گرفت. گرچه پدیده تغییر اقلیم از ابعادی جهانی برخوردار است و کنترل آن در گرو عزمی بین المللی است اما توجه به آمایش سرزمین و قابلیت های طبیعی و رعایت حرایم مربوطه در ابعاد ملی می تواند تا حد زیادی خسارت های ناشی از چنین پدیده هایی را کاهش دهد.  هر چند بروز سیل اخیر ضایعات جبران ناپذیری را خصوصا در ابعاد انسانی بر پیکر این سرزمین وارد نمود اما حاوی آموزه هایی دردناک برای همه کسانی بود که به نحوی قوانین طبیعت را به سخره گرفتند و با بی اعتنایی به فرامین آن به دنبال منافع کوتاه مدت نسل حاضر بودند. از این رو انتظار می رود پژوهشگران و صاحب نظران ارجمند با نکته سنجی و ریزبینی رویداد سیل اخیر را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهند، باشد تا از این پس با احترام به قوانین طبیعی و آن چه سرزمین بر ما حکم می کند، کشور عزیزمان از بلایای، نه چندان طبیعی، در امان باشد.