بررسی برگشتگی زمین ساختی و ارتباط ساختاری تاقدیس های نفتی رگ سفید و زاغه با استفاده از داده های لرزه نگاری بازتابی (پیش بوم زاگرس)

راندگی رگ سفید از سری گسل های پی سنگی کششی می باشد که در طی بازشدگی اقیانوس نئوتتیس در پرمین-تریاس با امتداد شمال باختر-جنوب خاور ایجاد شده است. پس از برخورد ورقه های ایران و عربی، فاز نهایی چین خوردگی وابسته به وارونگی این گسل در پلیوسن، منجر به برخاستگی تاقدیس رگ سفید شده است. نرخ وارونگی تکتونیکی محاسبه شده بر روی مقاطع لرزه نگاری بازتابی گسل رگ سفید (Ri= 0.75)، مقادیر بالایی وارونگی در راستای این گسل را نشان می دهد. با توجه به مقدار بالای نرخ وارونگی، شیب زیاد گسل وارون رگ سفید، هندسه ظاهری و تاریخچه تکاملی در پیش بوم زاگرس، راندگی کوچک با عمق جدایشی کمتر در یال جنوبی تاقدیس زاغه را می توان به عنوان راندگی میان بر فرودیواره و شاخه ای از راندگی بزرگ رگ سفید در نظر گرفت که به جهت انتقال دگرریختی در فرودیواره گسل رگ سفید توسعه پیدا کرده است.