بررسی نقش میانجی انعطاف پذیری منابع انسانی در رابطه بین دوسوتوانی سازمانی و هوش سازمانی در یگان های منتخب اطلاعات نظامی

یگان های اطلاعات نظامی به علت فعالیت در محیط های پیچیده و متلاطم، نیازمند بهره گیری از رویکردهایی چون انعطاف پذیری منابع انسانی، هوش سازمانی و دوسوتوانی سازمانی در جهت تحقق ماموریت خود می باشند. لذا با توجه به اهمیت روابط این متغیرها بر برتری اطلاعاتی پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی انعطاف پذیری منابع انسانی در رابطه بین دوسوتوانی سازمانی و هوش سازمانی در یک یگان اطلاعات نظامی انجام شده است. این تحقیق از حیث هدف، یک تحقیق کاربردی و از جهت نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی به شمار می آید. روش تحلیل داده ها از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده فرماندهان و مدیران عالی دو یگان اطلاعات نظامی به تعداد 68 نفر می باشد. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های دوسوتوانی جانسن، انعطاف پذیری منابع انسانی رایت و اسنل و هوش سازمانی آلبرخت با اهداف، وظایف و رسالت سازمان هدف اصلاح و بازنگری گردید. روایی پرسشنامه ها بر اساس نظرات خبرگان و پایایی آن ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشانگر آن است که علیرغم عدم تایید تاثیر مستقیم هوش سازمانی بر دوسوتوانی سازمانی، هوش سازمانی از طریق انعطاف پذیری منابع انسانی بر دوسوتوانی سازمانی تاثیرگذار است.