بررسی و تحلیل جایگاه غلامان در ساختار نظامی و انتظامی دولت صفویه

شاهان صفوی همواره می کوشیدند غلامان را از میان غیرایرانیان انتخاب کنند تا پایگاه قومی نداشته باشند و تنها به شخص شاه متکی باشند؛ علیرغم ایرانی نبودن، بسیاری از آنها قدرت و نفوذ سیاسی زیادی کسب می کردند. اعتماد کامل شاه به غلامان و فراهم کردن بستر رشد و ترقی سیاسی آنها توسط شاه صفوی، در بسیاری از موارد مخصوصا در دوران شاه عباس اول باعث ایجاد امنیت هر چه بیشتر دولت صفویه گردید و امنیت ایجاد شده باعث گردید در مسائلی مانند رشد معماری، تجارت، حتی مبارزه با بیگانگان این دولت کارآمد گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل جایگاه غلام در ساختار نظامی و انتظامی حکومت صفوی است و اینکه غلامان علاوه بر نقش پررنگ در امور نظامی چگونه باعث پیشرفت تجارت معماری و هنر عصر صفوی گردیدند. یافته های پژوهش نشان می دهد که غلامان علاوه بر اینکه در امور نظامی و انتظامی دولت صفویه نقش کلیدی ایفا نمودند، با ایجاد امنیتی که توسط آنها بوجود آمد تجارت، معماری و هنر نیز در این دولت پیشرفت زیادی نمود و خود آنها نیز مشوق اینگونه اقدامات گردیدند حتی خانواده های آنها نیز در کار تامین نظم داخلی به خاندان سلطنت کمک می کردند. دراصل دوام و بقای حکومت صفوی تا حد زیادی منوط به اقدامات و مناصب غلامان در امور نظامی، انتظامی و تامین امنیت در دولت صفویه بوده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است.