بازتاب وقایع و شخصیت های تاریخی در شعر سبک خراسانی؛ با تاکید بر اشعار فرخی سیستانی و منوچهری

شاعران سبک خراسانی به عینیت گرایی علاقه نشان داده اند؛ چنانکه شعر ایشان را می توان مظهر «وقایع تاریخی» و «شخصیت های موثر» آن عصر دانست. فرخی سیستانی و منوچهری دامغانی بخش عمده زندگی و فعالیت شاعرانه خویش را در عهد غزنویان طی کردند. برغم آنکه این دو شاعر در سلسله ای واحد و با فاصله زمانی کوتاه، هر دو به سبک خراسانی شعر می سرودند، در شعر ایشان، علاوه بر شباهت های طبیعی در امر واقع نگری که شاهدی بر ادامه نوع خاصی از رفتارهای اجتماعی است، تفاوت هایی ملاحظه می شود که کمتر مورد توجه محققان واقع شده است؛ به خصوص، تفاوت در توصیف جزئیات شخصیت ها و رخدادها که حاصل نوع نگرش شخصی شاعر، زندگی پیشین او قبل از ورود به دربار و برخی ضروریات زمانه است. علاوه بر این، تامل در دلایل وصف ممدوحان و مغضوبانی که گاهی رابطه مستقیمی با شاعر ندارند، بلکه تحت تاثیر پسند ممدوح و حتی انحلال هویت مداح در ممدوح به شعر وارد شده اند، نشان می دهد که صدور احکام کلی در مورد واقع نگری شاعران خراسانی چندان دقیق نبوده است. از دیگر یافته های این تحقیق، تاثیر برخی مسائل، از جمله حب و بغض ها بر واقع نگری و تضعیف آن است، به نحوی که در چنین مواردی لازم است تا محققان از طریق تفسیر، تاویل، قیاس و سایر ابزارهای پژوهشی، چیزهای واقعی را از آنچه تحت تاثیر احساسات شاعر به واقعیت اضافه شده، تفکیک کنند.