بررسی اثربخشی الگوی تلفیقی مشاوره معنوی و شناختی بر تاب آوری و خودکارآمدی بیماران همودیالیزی

کلیه یکی از تمایز یافته ترین ارگان های بدن است. اختلال در عملکرد کلیه می تواند آسیب جدی به سلامت جسمانی و روانی فرد وارد کند. در صورت نارسایی کلیه، دیالیز وظیفه کلیه را انجام خواهد داد و فرد تا آخر عمر نیازمند دیالیز می شود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی الگوی تلفیقی مشاوره معنوی و شناختی بر تاب آوری و خودکارآمدی بیماران همودیالیزی شهر خرم آباد بود.

روش پژوهش شبه آزمایشی به روش پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران همودیالیزی که در بهار سال 98 در بیمارستان شهید رحیمی شهر خرم آباد همودیالیز می شدند، تشکیل داد. روش نمونه گیری در این پژوهش بدین صورت بود که از میان کلیه افراد که در بیماراستان شهید رحیمی خرم آباد همودیالیز می شدند، با رعایت ملاک های ورود و خروج به صورت در دسترس 30 نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگیزین شدند. س[WU1] پس در شرایط یکسان و همزمان، پیش آزمون با پرسشنامه های تاب آوری و خودکارآمدی از هر دو گروه به عمل آمد. سپس مداخله با روش الگوی تلفیقی مشاوره معنوی و شناختی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مجددا از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد.

میانگین تاب آوری در پیش آزمون برای گروه آزمایش 24 و در پس آزمون 37، همچنین خودکارآمدی در  این گروه قبل مداخله 26 و بعد از مداخله 39 بوده است و در گروه گواه تغییر معناداری ایجاد نشد. همچنین نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره نشان دادکه مداخله الگوی تلفیقی مشاوره معنوی و شناختی بر افزایش تاب آوری وخودکارآمدی [WU2] بیماران تاثیر معنادار داشته است (0/001>P).

با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت، الگوی تلفیقی مشاوره معنوی و شناختی باعث افزایش تاب آوری و خودکارآمدی بیماران همودیالیزی شده است. لذا می توان از این روش جهت افزایش تاب آوری و خودکارآمدی بیماران همودیالیز استفاده کرد.