چگونه توانستم با رویکردترکیبی تحقیق، دلهره دانش آموزم را نسبت به ارزشیابی درس ریاضی کاهش دهم؟

پژوهش حاضر با هدف کاهش اضطراب و دلهره دانش آموز پایه ششم نسبت به ارزشیابی درس ریاضی انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع اقدام پژوهی بوده است. شیوه جمع آوری اطلاعات با استفاده از رویکرد نوین روش تحقیق ترکیبی بود. مکان پژوهش، یکی از دبستانهای شهرستان بیرجند در سال تحصیلی 95- 1394 بود. نمونه پژوهش با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. در این اقدام پژوهی، پس از اثبات وجود دلهره و اضطراب دانش آموز پایه ششم در ارزشیابی درس ریاضی، با استفاده از شواهد و اطلاعات جمع آوری شده به صورت ترکیبی، از شیوه های علمی و خلاقیتی برای کاهش دلهره و اضطراب استفاده گردید. ابزار پژوهش شامل روش های کیفی مثل ارزشیابی همکار، مشاهده و مصاحبه با والدین و همچنین روش های کمی مثل پرسشنامه اضطراب امتحان (TAI) برای جمع آوری داده ها بود. راه حل های پیشنهادی پژوهش حاضر شامل: بررسی وضعیت تغذیه دانش آموز و بهبود آن به عنوان یکی از مهم ترین پیش نیاز یادگیری، بررسی سابقه ترس در درس ریاضی از طریق گفتگو با خود دانش آموز و والدین او با تمرکز بر اصل ترس جانشینی، کمک به دانش آموز برای حضور داوطلبانه در موقعیت های درسی دارای اضطراب، ارائه چند تمرین ساده به دانش آموز قبل از ارزشیابی اصلی در زنگ ریاضی و... بود. پس از اجرای راه حل-های مذکور، مجدد با کمک روش تحقیق ترکیبی، میزان دلهره دانش آموز ارزیابی گردید. نتایج گویای کاهش دلهره و اضطراب امتحان دانش آموز در درس ریاضی بود.