کاربرد مالچ در تلفیق با دز کاهش یافته علف کش ایمازاتاپیر در مدیریت تلفیقی علف های هرز لوبیا (Phaseolus vulgaris L)

به منظور بررسی اثر کاربرد مالچ در تلفیق با دزهای کاهش یافته علف کش ایمازاتاپیر بر علف های هرز لوبیا ((Phaseolus vulgaris L.، آزمایشی به صورت فاکتوریل و بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی، با سه تکرار و 16 تیمار، در سال 1394 در تبریز اجرا شد. فاکتور اول، کاربرد مالچ در چهار سطح شامل کاربرد مالچ کلش گندم، مالچ زنده گاودانه، بدون مالچ و یک بار وجین دستی و فاکتور دوم، کاربرد دزهای مختلف علف کش ایمازاتاپیر در چهار سطح شامل صفر،50، 75 و 100 درصد دز توصیه شده (100 گرم ماده موثره در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل دز علف کش و کاربرد مالچ بر زیست توده علف هرز در واحد سطح، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد دانه لوبیا معنی دار بود. کمترین زیست توده علف های هرز در تیمار وجین دستی +100 درصد ایمازاتاپیر (5/106 گرم در متر مربع) مشاهده شد که با تیمارهای مالچ کلش + 100 درصد ایمازاتاپیر و مالچ زنده +100 درصد ایمازاتاپیر تفاوت معنی داری نداشت. تیمار وجین دستی + 100 درصد ایمازاتاپیر، بیشترین عملکرد دانه لوبیا را داشت (78 درصد تیمار عاری از علف هرز). به طور کلی می توان نتیجه گرفت که کاربرد علف کش ایمازاتاپیر به صورت پس رویشی، کارایی کمی در مدیریت علف های هرز لوبیا داشت و استفاده از تیمارهای غیر شیمیایی مانند مالچ و وجین دستی می تواند کارایی کنترل علف هرز را در این محصول افزایش دهد.