تخمین قابلیت ترکیب پذیری برخی صفات عملکردی در گوجه فرنگی به روش لاین در تستر

دوازده سینگل کراس (F1) حاصل از تلاقی 3 لاین تجاری و 4 تستر گوجه فرنگی از نظر واکنش به تنش کم آبی و ارزیابی قابلیت ترکیب پذیری به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و سه سطح تنش (FC، FC%60 و FC  %40) در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام درطی سال های 93-95 مورد ارزیابی قرار گرفتند. لاین های مورد استفاده شامل: L2:Kingstone، L3:Petoearly، L1:Bitstoik و تسترها شامل (S. pimpinellifolium) T1:LA1607،T3:LA2080 (S. lycopersicum var. cerasiforme) ،T4:LA1579 (S. pimpinellifolium)  و (S.(pimpinellifolium)T2:LA2656 بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس داده ها، اثر تلاقی ها، تسترها، لاین×تستر و همین طور میانگین مربعات والدین در مقابل تلاقی در شرایط تنش و بدون تنش برای تمامی صفات معنی دار بود که نشان دهنده تفاوت معنی دار GCA والدین و SCA هیبریدها بود. برای عملکرد کل تستر T2 در شرایط بدون تنش و تنش FC%40 و T1 در تنش FC%60 بهترین ترکیب پذیر عمومی (GCA) بودند. تستر T2 ترکیب گر مناسب برای عملکرد بالقوه در شرایط بدون تنش و تنش FC%60 بود. لاین L1 ترکیب پذیری عمومی معنی دار و مثبت برای عملکرد بالقوه، عملکرد کل و تعداد کل میوه در شرایط تنش و بدون تنش آبی داشت. هیبریدهای Petoearly×LA1579 (L3T4) در شرایط بدون تنش و (L1T1) Bitstoik× LA1607 و (L2T4) Kingstone×LA157 در تنش سطح FC %40 و FC%60 بهترین ترکیب پذیر خصوصی (SCA) برای عملکرد کل بودند. در صفات زراعی مورد مطالعه اثرات قابلیت ترکیب پذیری عمومی بزرگتر از اثرات قابلیت ترکیب پذیری خصوصی بود. نسبت واریانسδ2A/ δ2D  نشان دهنده کنترل صفات مورد مطالعه با اثرات غیر افزایشی ژن بود.