نقش صمیمیت با همسر، سبک های دلبستگی و عاطفه مثبت و منفی مادر در پیش بینی پیوند عاطفی مادر-کودک در دوران بارداری

دوران بارداری یکی از مهم ترین مراحل زندگی زنان است و در این دوران آسیب به رابطه مادر-کودک باعث ایجاد زمینه ای برای بروز اختلال های روانی در کودک می شود. مهم ترین عوامل مرتبط با رابطه مادر-کودک شامل صمیمیت با همسر، سبک های دلبستگی و عاطفه مثبت و منفی مادر است. درنتیجه، پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش صمیمیت با همسر، سبک های دلبستگی و عاطفه مثبت و منفی مادر در پیش بینی پیوند عاطفی مادر-کودک در دوران بارداری انجام شد.

این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه ها و مطب های پزشکان زنان و زایمان شهر ارومیه در نیمه اول فصل تابستان سال 1397 بودند. در این پژوهش 270 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های صمیمیت با همسر (والکر و تامپسون، 1983)، سبک های دلبستگی (ون آدنهوون و همکاران، 2003)، عاطفه مثبت و منفی (واتسون و همکاران، 1988) و پیوند عاطفی مادر-کودک (کیتامورا و همکاران، 2015) بودند. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.

 یافته ها نشان داد که صمیمیت با همسر، سبک دلبستگی ایمن و عاطفه مثبت با پیوند عاطفی مادر-کودک رابطه مثبت و معنی دار و سبک های دلبستگی اشتغال خاطر و هراسان و عاطفه منفی با پیوند عاطفی مادر-کودک رابطه منفی و معنی دار داشتند (05/0>p)، اما سبک دلبستگی دوری گزین با پیوند عاطفی مادر-کودک رابطه معنی داری نداشت (05/0<p). همچنین متغیرهای صمیمیت با همسر، سبک های دلبستگی و عاطفه مثبت و منفی مادر توانستند 4/18 درصد از تغییرات پیوند عاطفی مادر-کودک را پیش بینی کنند (05/0>p).

نتایج حاکی از آن است که صمیمیت با همسر، سبک دلبستگی ایمن و عاطفه مثبت باعث برقراری پیوند عاطفی مادر-کودک در دوران بارداری و سبک های دلبستگی هراسان و اشتغال خاطر و عاطفه منفی مانع برقراری پیوند عاطفی مادر-کودک در دوران بارداری می شود.