دیدگاه تمدن نوین اسلام و فمینیسم در مورد جایگاه مادر در خانواده با توجه به آیات و روایات

نقش تربیتی مادر بین سال های 1960 الی1970 در غرب تغییر کرده است و با موضوع های متنوعی چون کار زنان، آموزش های پیش دبستانی کودکان و مهد کودک، ساخت های اجتماعی، اقتصادی و نژادی گره خورده است. بررسی تاریخ تکامل نشان می دهد که فمینیست ها در دهه 1930 تصور خوبی نسبت به نقش مادر در خانواده و اجتماع داشته و سر در تحکیم بنیان خانواده، زنانه سازی جامعه، تحکیم و تربیت فرزند، تقدیر از فرایند تربیت و پرورش کودک داشته اند. آنها سر نمودند از طریق تحکیم خانواده و فرزندپروری، نقش زنان را در جامعه افزایش داده و کانون خانواده را به صورت پناهگاهی در برابر خستگی ها و فشارهای ناشی از محیط کار و اجتماع تبلیغ می‌کنند. با توجه به بررسی های انجام شده، بدون وجود خانواده و آغوش گرم پدر و مادر به ویژه محبت مادری برای فرزندان، خانواده دچار هرج و مرج و آشفتگی اجتماعی و فرهنگی می‌شود و بسیاری از هنجارها و الگوهای اجتماعی، نظیر تعهد و مسئولیت جلوه های ویژه و قانونی خود را از دست می دهند. اما در اسلام حقیقت انسان هویت اوست و جنسیت. زن و مرد از یک جوهره مشترک آفریده شده اند و صفات مردانه و زنانه هیچ‌کدام مایه برتری نسبت به دیگری نیست. در اسلام راه رفع تبعیض نسبت به زنان را اصلاح ذهنیت ها و توجه دادن به اهداف واقعی خلقت و آشنایی زن و مرد، شخصیت و کرامت یکدیگر و همچنین تدوین برنامه های اخلاق محور می داند. هدف در این پژوهش بررسی نقش زن به عنوان مادر و تاثیر تربیتی آن در رشد و بالندگی خانواده از دیدگاه اسلام و فمینیسم با توجه به آیات و روایات می باشد. موضوعات مربوط به مادری در میان مجموعه ای از بحث های ایدیولوژیکی، بیولوژیکی و ساخت اجتماعی مطرح می گردد. پس به نقش زن و ارزش مادری او که یکی از بحث هایی است که بخش گسترده از اندیشه های فمینیستی را به خود اختصاص داده است، پرداخته می شود.