حل اختلاف در مناقشات منابع آب حوضه زاینده رود با استفاده از نظریه بازی ها و مدلWEAP

هدف از این پژوهش ارائه یک حالت پایدار به منظور تخصیص منابع آب حوضه آبریز زاینده رود است به نحوی که ذینفعان کمترین مناقشه و تنش قابل توجهی را بر سر برداشت از منابع آب داشته باشند. به همین منظور در این پژوهش با استفاده از نظریه بازی ها از جمله مدل گراف حل مناقشه (GMCR)، به بررسی مناقشات موجود بین چهار تصمیم گیرنده اصلی حوضه که شامل شرکت آب منطقه ای، سازمان جهاد کشاورزی و اداره حفاظت از محیط زیست استان اصفهان و درنتیجه استان چهارمحال و بختیاری هستند، پرداخته شد و براساس هفت سیاست اتخاذ شده، 128 حالت در مدل GMCR ایجاد شد که با توجه به نتایج رویکرد GMCR، شش سناریو به عنوان سناریوهای پایدار برای اعمال تخصیص منابع آب در حوضه ارائه شد. سپس نتایج این بخش برای انتخاب بهترین حالت، به صورت سناریو در مدل WEAP توسعه داده شد و نتایج حاصل از اجرای مدل WEAP با استفاده از معیارهای عملکرد سیستم و شاخص پایداری مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت و سناریوی 2 شامل اجرای طرح ایجادکننده حقابه بر جدید در حوضه، تاکید بر حقابه زیست محیطی و طرح های تعادل بخشی آبخوان ها به همراه مدیریت توامان تامین و تقاضا، با شاخص پایداری 81/4 به عنوان برترین سناریو شناخته شد.