بررسی خصوصیات سیلاژ برخی از ژنوتیپ های علوفه باقلا

این پژوهش به منظور ارزیابی ترکیبات شیمیایی، بار میکروبی و پایداری هوازی سیلاژ ژنوتیپ های مختلف گیاه باقلای علوفه ای (منشا از کشور سوریه) انجام شد. یازده ژنوتیپ گیاه باقلای علوفه ای شامل ژنوتیپ های G-Faba-249، Histal، Barkat، G-Faba247، G-Faba100، G-Faba332، G-Faba256، G-Faba333، G-Faba331، G-Faba98، Luzde otono مورد استفاده قرار گرفت. باقلای علوفه ای به تعداد 3 تکرار به ازای هر ژنوتیپ، در مرحله آخر رویشی برداشت و به مقدار 10 کیلو داخل هر پلاستیک پر شد و درب سیلاژها بعد از 60 روز باز شدند. اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ های مختلف بر ماده خشک علوفه و سیلاژ،pH، ازت آمونیاکی و پروتئین خام وجود داشت (05/>p). اختلاف معنی داری بین ژنوتیپ ها روی باکتری های اسیدلالتیک مشاهده نشد، اما روی تعداد کل باکتری ها و کپک دیده شد (05/>p). بیشترین زمان رسیدن به پیک دمایی و پیک دما را ژنوتیپ G-Faba-249 داشت. ژنوتیپ G-Faba-249 بالاترین امتیاز (درجه خوب) را از نظر ارزیابی ظاهری و نقطه فلیگ بدست آورد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که سیلاژ ژنوتیپ های مختلف علوفه باقلا در این تحقیق را می توان به عنوان یک سیلاژ با کیفیت در خوراک دام استفاده نمود.