زمین شیمی و جایگاه ژئودینامیکی توالی پوسته ای مجموعه افیولیتی شاهینی (شمال‏ باختری کامیاران)

مجموعه افیولیتی شاهینی در شمال باختری کامیاران که حلقه پیوند افیولیت‏ های کرمانشاه و کردستان است، در راستای زاگرس و زمین درز نئوتتیس، در باختر ایران جای دارد. این مجموعه دربردارنده پریدوتیت های گوشته ای و توالی پوسته ای است. هارزبورژیت کلینوپیروکسن‏ دار و لرزولیت از پریدوتیت‏ های گوشته‏ ای سرپانتینی شده‏ هستند. این سنگ ها با دایک‏ های میکروگابرویی قطع شده اند. توالی پوسته ای دربردارنده گابروهای پگماتیک، ایزوتروپ، دایک‏ های میکروگابرویی، بازالت و آذرآوری های آندزیتی است. توالی رسوبی- آتشفشانی که دربردارنده رادیولاریت، شیل، آهک‏ های پلاژیک، ماسه سنگ و افق های توفی است، روی بخش بیرونی جای گرفته است. برپایه داده های زمین شیمیایی، سنگ های توالی پوسته ای تنوع ترکیبی و سرشت توله‏ ایتی تا کالک آلکالن را نشان می‏ دهند. در نمودارهای تکتونوماگمایی، این سنگ ها بیشتر در گستره ترکیبی مورب و گاه کمان آتشفشانی جای گرفته‏ اند. غنی‏ شدگی عنصرهای LILE، تهی شدگی نسبی از عنصرهای HFSE، غنی‏ شدگی متفاوت عنصرهای LREE و روند تغییرات خطی عنصرهای HREE، نشان از پیدایش ماگما در محیط وابسته به کمان و از خاستگاه گوشته‏ ای ناهمگن با درجات متفاوتی از ذوب بخشی دارد؛ اما کاهش نسبت های Ce/Th، Th/Yb، La/Nb و Ce/Nb نشان دهنده گرایش آنها به محیط‏ های حد واسط میان IAB و MORB است. ژرفای به دست آمده برای محل ذوب سنگ خاستگاه سنگ‏ های منطقه برابربا 50 تا 60 کیلومتر برآورد می‏ شود. این ژرفا نشان دهنده ذوب بخشی در گوشته لرزولیتی اسپینل دار است. ویژگی های صحرایی و داده های زمین شیمیایی نشان دهنده پیدایش افیولیت‏ ها در یک پهنه اقیانوسی در مرز قاره- اقیانوس در بخش شمالی نئوتتیس است.