بررسی تنوع آللی پلی مورفیسم VNTR در ژن مونوآمین اکسیداز A زنان و مردان جوان مشهدی
فعالیت آنزیم مونوآمین اکسیداز A (MAOA) در اختلالات خلق و خو و فعالیت پایین همراه با رفتارهای پرخاشگرانه تغییر می یابد. ژن مونوآمین اکسیداز A که نقش مهمی در تخریب نوروترانسمیترهایی مانند سروتونین (نه اپی نفرین) و دوپامین بازی می کند، حاوی پلی مورفیسم هایی در ناحیه ی پروموتر خود است که بر کارایی رونویسی تاثیر می گذارد. همچنین، ژنوتیپ MA0A-VNTR با اعمال روان شناختی و سطح فعالیت بدنی مرتبط است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تعیین تنوع ژنتیک و فراوانی آللی MAOA-VNTR در جمعیت جوان مشهدی و مقایسه ی آن با داده های مشابه از جمعیت های سایر کشورها بود.
روش ها:
از 124 داوطلب (شامل 56 مرد و 68 زن با میانگین سن 7/5 ± 3/24 سال) مشهدی نمونه ی بزاق تهیه شد. DNA از نمونه ی سلول های گونه استخراج شد و ژنوتیپ MAOA با استفاده از Polymerase chain reaction (PCR) با پرایمرهای اختصاصی ژن شناسایی شدند. پلی مورفیسم ها توسط PCR با استفاده از پرایمرهای Forward: 5′ACAGCCTGACCGTGGAGAAG-3′ و Revers: 5′GAACGTGACGCTCCATTCGGA-3′ شناسایی شدند و منجر به محصولات 321 جفت باز (آلل 3 تکرار)، 336 (آلل 5/3 تکرار)، 351 (آلل 4 تکرار) و 381 (آلل 5 تکرار) شد.
یافته ها:
از نتایج ترتیب توالی ناحیه ی پروموتر R5/3، R5/4 و R 5/5 تکرار با موفقیت به جای تکرارهای R3، R4 و R5 که توسط محققان قبلی معرفی شده بود، شناسایی شد. نتیجه ی ژنوتایپ MAOA-VNTR نشان داد که به ترتیب سه ژنوتیپ 5/4*5/4، 5/3*5/3 و 5/4*5/3، با حدود 77/46، 61/26 و 96/20 درصد و دو آلل 5/3 و 5/4 با 50/37 و 06/58 درصد شایع ترین آلل ها بودند. نتایج مطالعه ی حاضر در مقایسه با داده های دوازده جمعیت، تفاوت معنی داری بین فراوانی آلل با سایر جمعیت های عراقی، آفریقایی، نیوزلندی (با منشا اروپایی)، آلمانی، ایتالیایی، چینی و آمریکایی داشت (05/0 > P).
نتیجه گیری:
فراوانی آلل MAO-A بین گروه های نژادی متفاوت است و فراوانی آلل R5/4 در جمعیت مردان و زنان مطالعه ی حاضر بیشتر بود؛ در نتیجه، همان گونه که در مطالعات گذشته نیز تایید شده است، افراد دارای آلل R5/4 به دلیل فعالیت بالای رونویسی ژن MAOA از سطح فعالیت بدنی، افسردگی و انگیختگی پایین تری برخوردار بودند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.