تاثیر میکوریزهای آربوسکولارGlomus intraradices ‎‏ و ‏Glomus mosseae‏ بر پوسیدگی ‏فیتوفتورایی ریشه پسته در شرایط تنش شوری

تاثیر دو گونه Glomus intraradices و G. mosseae (Gm+Gi) از قارچ های میکوریز آربوسکولار (AMF) بر پوسیدگی ریشه نهال های پسته ناشی از Phytophthora drechsleri (Pd) در دو سطح شوری 1400 و 3200 میلی گرم NaCl در گرم خاک بررسی شد. نهال های دوماهه پسته بادامی زرند با 200 پروپاگول در گرم از Gm+Gi مایه زنی شد و پس از 50 روز، غلظت های مختلف کلرید سدیم  طی 15 روز به گلدان ها اضافه گردید. پس از دو هفته، مایه زنی نهال ها با استفاده از مایه P. drechsleriانجام گردید. نتایج نشان داد که مایه زنی AMF موجب افزایش معنی دار وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، ارتفاع نهال، غلظت کلروفیل و قندهای محلول در شرایط شور و غیر شور گردید اما غلظت پرولین و یون های Na و Cl در اندام هوایی و ریشه نهال های میکوریزی کاهش نشان داد. مایه زنی Pd نتوانست تاثیر معنی داری بر درصد کلنیزاسیون AMF در ریشه بگذارد اما در ریشه های کلنیزه شده با AMF درصد کلنیزاسیون بیمارگر در کلیه سطوح شوری به طور معنی داری کاهش یافت. در تیمار برهمکنش AMF و Pd، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ و ارتفاع نهال ها، غلظت کلروفیل، قندهای محلول به طور معنی داری در مقایسه با تیمار مایه زنی با Pd در کلیه سطوح کلرید سدیم افزایش نشان داد اما غلظت یون های Na و Cl اندام هوایی و ریشه به طور معنی داری کمتر بود. بنابراین کلنیزاسیون AMF می تواند از اثرات مخرب شوری و پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه پسته بکاهد.