بررسی پیشگویی کننده های مصدومیت منجر به بستری موتورسواران در یک مطالعه مورد- شاهدی: مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر کمترین مربعات

مدل سازی رابطه پیامد با عوامل خطر، به صورت بهینه ای با رویکرد PLS-SEM انجام می شود. در این مدل سازی، خطای اندازه گیری و متغیرهای پنهان را می توان حتی در حجم نمونه کم لحاظ کرد. هدف مطالعه حاضر، تعیین پیشگویی کننده های مصدومیت منجر به بستری موتورسواران با در نظر گرفتن نقش میانجیگری متغیر رفتار حرکتی موتورسواری در یک مطالعه مورد- شاهدی با استفاده از PLS-SEM بود.

در مطالعه مورد- شاهدی حاضر، تعداد 300 مورد و 156 شاهد بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه، متغیرهای رفتار حرکتی موتورسواران، بیش فعالی بزرگسالان غربالگری کانرز و زیرمقیاس های آن و همچنین متغیرهای مرتبط با راندن موتورسیکلت (نظیر داشتن کلاه ایمنی) ارزیابی شد.

بین متغیر پیامد مصدومیت با بیش فعالی بزرگسالان(B= 0.20, P < 0.001) و رفتار موتورسواران(B= 0.33, P<0.001)، رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد ولی بین پیامد مصدومیت با متغیرهای مشخصات جمعیت شناختی و رفتارهای حرکتی موتورسواران رابطه معنی داری مشاهده نشد (P> 0.05). همچنین بین بیش فعالی با رفتار حرکتی موتورسواران (B= 0.51, P< 0.001) و رفتار موتورسواران با رفتارهای حرکتی موتورسواران(B= 0.52, P< 0.001) و نیز بیش فعالی با رفتار موتورسواران
(B= 0.39, P< 0.001) رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد.

بر مبنای نتایج به دست آمده از PLS-SEM،  برنامه های مداخله ای جهت کاهش مصدومیت بر اساس متغیرهای بیش فعالی، رفتار موتورسواران و رفتارهای حرکتی موتورسواران توصیه می شود.