زیست‎چینه نگاری و سنگ‎چینه نگاری توالی کرتاسه پسین در برش چینه شناسی مراکان واقع در شمال خوی، شمال باختری ایران

زیرین آهک های پلاژیک با رسوباتی به سن کرتاسه پیشین بوده و سطح تماس بالایی آن با رسوبات کواترنر و توده های آذرین است. بر اساس مشاهدات صحرایی و گوناگونی سنگ شناسی در این توالی، 8 واحد سنگی تشخیص داده شده است. از این توالی 102 نمونه سیستماتیک برداشت و مقاطع نازک آنها مطالعه شده است. در این مطالعه 41 گونه متعلق به 15 جنس از روزن بران پلانکتونیک شناسایی و محدوده حضور آنها در برش مورد مطالعه تعیین شد. برای شناسایی جنس و گونه های روزن بران ازPostuma (1971) و Caron (1985) و همچنین از Leoblich and Tappan (1987 and 1988) و Permoli Silva and Verga (2004) استفاده شده و مدل زیست زون این نهشته ها بر اساس الگوی پیشنهادی Robazynsky and Caron (1995) و Permoli Silva and Verga (2004) ارائه شده است. بر اساس پراکندگی چینه شناسی روزن بران پلانکتون نهشته های کرتاسه در برش چینه شناسی مورد مطالعه، این نهشته ها به 9 زیست زون تقسیم و با زیست زون های استاندارد جهانی مطابقت داده شده که به شرح زیر است: Dicarinella concavata Interval Zone (Robazynsky and Caron 1995) Dicarinella asymetrica Total range Zone(Robazynsky and Caron 1995) Globotruncanita elevata IntervalrangeZone(Robazynsky and Caron 1995) Globotruncana ventricosa IntervalZone (Robazynsky and Caron 1995) Rodotruncana calcarata Total range Zone(Robazynsky and Caron 1995) Globotruncanella havanensis Partial Range Zone (Robaszynski and Caron, 1985) Globotruncana aegyptiaca Interval Zone (Robazynsky and Caron 1995) Gansserina gansseri IntervalZone (Robazynsky and Caron 1995) Abathamphalus mayaroensis Total range Zone(Robazynsky and Caron 1995) سن آهک های پلاژیک در این برش بر مبنای روز ن بران پلانکتونیک، از کنیاسین پسین تا ماستریشتین پسین تعیین شده است. با توجه به مطالعه رخساره های میکروسکوپی شناخته شده، آهک‎های پلاژیک این برش در حاشیه شلف عمیق تشکیل شده و با توجه به فسیل های شناسایی شده به ویژه اشکال پلانکتونیک و کیل دار، لایه های آهکی مزبور در ناحیه عمیق نهشته شده است.