بررسی ژنز و خاستگاه ژئودینامیکی کرومیتیت های نیامی مجموعه اولترامافیک آب بید (جنوب استان کرمان)

کرومیتیت های نیامی در اندازه های متفاوت همراه با غلاف های دونیتی در قسمت های مختلف مجموعه اولترامافیک آب بید واقع در قسمت جنوب شرقی کمربند افیولیتی زاگرس رخنمون دارند. توده های کرومیتیت آب بید اغلب به شکل عدسی یا لایه ای بوده ساخت های ماگمایی مختلفی مانند توده ای، پراکنده و لایه ای را نشان می دهند. میزان Cr#، Al2O3 و TiO2 در کرومیتیت های آب بید به ترتیب از 43/58 تا 36/65، 03/18 تا 58/22 و 20/0 تا 39/0 متغیر است. مقادیر Al2O3، TiO2 و FeO/MgO محاسبه شده برای مذاب مادر کرومیتیت های آب بید در طیف مذاب های توله ایتی قرار می گیرد. ویژگی های ساختاری از قبیل مرز ناگهانی کرومیتیت و دونیت های غلافی با هارزبورژیت های میزبان، عدم انطباق ضخامت دونیت و کرومیتیت و وجود ساخت های مختلف، نشاندهنده مدل ماگمایی-متاسوماتیک در طول شبکه ای از کانال های بهم پیوسته دونیتی است. ویژگی های شیمی کانی کرومیتیت ها و ترکیب مذاب مادر کرومیتیت های مجموعه آب بید نشانگر آن است که توده اولترامافیک آب بید بخشی از یک سکانس افیولیتی در زون سوپراسابداکشن می باشد. هارزبورژیت های میزبان تحت تاثیر درجات مختلف ذوب بخشی و واکنش مذاب/سنگ واقع شده که سبب ایجاد کانالهای دونیتی گردیده که خود عبور و چرخش مذاب مادر کرومیتیت ها را تسهیل نموده است. درجات متوسط ذوب بخشی گوشته و سایر شواهد از جمله شیمی کانی کرومیت می تواند نشاندهنده محیط های گسترش اقیانوسی پشت کمانی باشد. بنابراین می توان هارزبورژیت های مجموعه آب بید را بخشی از گوه گوشته ای بالای اقیانوس فرورونده نئوتتیس در نظر گرفت که در زیر یک مرکز گسترش در حوضه پشت کمانی با سن احتمالی تریاس بالایی تا کرتاسه واقع شده است.