نظریه رادیکال های آزاد و پیری: یک مقاله مروری

پیری زیستی امری نیست که تنها در افراد مسن رخ دهد، بلکه فرایندی مداوم و طبیعی است که از سن بلوغ آغاز می شود و نهایتا به مرگ منتهی می شود. هدف تحقیقات کنونی بررسی نظریه رادیکال های آزاد و پیری و جنبه های پیرامون آن می باشد.

این مطالعه یک مطالعه مروری روایتی است. که با جستجو در پایگاه داده های SID، Irandoc، Magiran، Google Scholar، Pub Med و Science Direct با کلید واژه های رادیکال های آزاد، سالمندی، تئوری رادیکالهای آزاد در سالمندی جستجو انجام شد.

 بحث: 

تولید رادیکالهای آزاد در تمام سلول ها رخ می دهد و علی رغم خنثی سازی آنها توسط آنتی اکسیدانت های درون سلولی، تاثیرات خود را بر سلولها می گذارند و تجمع این اثرات در طول زمان باعث نقص عملکرد سلول می شود و باید به این نکته توجه داشت که نمی توان تولید آنها را متوقف کرد و همانطور که گفته شد آنتی اکسیدانت ها فقط بر روی میانگین طول عمر تاثیر دارد و بر حداکثر طول عمر بی اثر است.

مصرف روزانه آنتی اکسیدانتها غیر آنزیمی خوراکی می تواند بر بسیاری از بیماری ها مانند سرطان، آترواسکلروز، سکته مغزی، بیماریهای نرودژنراتیو و دیابت اثر بگذارد اما روی افزایش حداکثر طول عمر بی تاثیر است.