تعامل راهبردی در ریسک نقدینگی در بانک های ایران

در سه دهه گذشته، نفوذ همتایان که ناشی از تعاملات اجتماعی است، به صورت تجربی در مورد چندین پدیده اقتصادی-اجتماعی بررسی شده است. پیش از این، اقتصاددانان ترجیحات کنشگران را پارامترهای برون زا در نظر می گرفتند که سنتی است که ریشه آن در کار میلتون فریدمن قرار دارد. اما به تازگی، بسیاری از اقتصاددانان فرایندهای تشکیل ترجیح کنشگران را موردمطالعه قرار داده و مدل های نظری ترجیحات درون زا را بنیان نهادند. هدف از این مطالعه نیز بررسی عنصر سامانه ای (سیستمیک) نفوذ همتایان یا تعامل راهبردی در ریسک تامین نقدینگی در نظام بانکی ایران است و اینکه آیا تصمیمات مربوط به نقدینگی و نبود تطابق سررسید دارایی ها و بدهی های بانک ها تحت تاثیر انتخاب رقبا قرار دارد یا نه. نمونه تحقیق شامل کلیه بانک های فعال ایران از سال 1381 تا 1395 و مدل مورداستفاده مدل رگرسیون خطی مبتنی بر مفروضات مانسکی و رویکرد متغیر ابزاری است. شواهد نشان می دهد بانک های کوچک تر تحت تاثیر بانک های بزرگ تر قرار گرفته اند؛ ضریب همبستگی نفوذ همتایان نسبت به ضریب همبستگی سایر عوامل بیشتر است و به نظر می رسد یادگیری و شرایط بحران در آن سال ها محرک نفوذ همتایان در ریسک تامین نقدینگی بانک هاست.