شیوه های مدل سازی کانال مخابرات نوری بی سیم زیر آب

ایده استفاده از مخابرات نوری فضای آزاد در دریاها با توجه به دلایل علمی و اقتصادی در راستای بررسی آب های طبیعی با سرعت چشم گیری توسعه یافته است. مخابرات نوری بی سیم زیر آب (UWOC) فنآوری تازه ای است که از حامل های نوری برای انتقال اطلاعات در آب استفاده می کند. استفاده از امواج نوری در مقایسه با امواج صوتی، سرعت انتقال و پهنای باند ارسال اطلاعات را به طور چشم گیری افزایش می دهد. از طرفی، استفاده از امواج نوری محدود به فواصل کوتاه می شود زیرا جذب آب در فرکانس های نوری شدید است. به علاوه، عوامل دیگر از جمله پراکندگی چندگانه و اغتشاش سبب کاهش عملکرد سیستم UWOC می شوند. با توجه به ویژگی های منحصر به فرد آب، مدل های کانال مربوط به مخابرات نوری فضای آزاد برای کانال های UWOC مناسب نیستند و برای داشتن نرخ داده و نرخ خطای قابل قبول در ارتباط نوری زیر آب لازم است اثر عوامل کلیدی بر انتشار نور به دقت در مدل کانال در نظرگرفته شود. در این راستا، این مقاله به بررسی مدل های کانال UWOC موجود در تحقیقات گذشته می پردازد. در این مدل ها به طور خاص، اثر عوامل جذب، پراکندگی و اغتشاش درنظر گرفته شده اند. مطالعه روش های مدل سازی به ارائه یک مدل جامع و فراگیر، کمک شایانی خواهد کرد.