مروری کوتاه بر اثر ریزساختار پلی بوتادی ان خاتمه یافته با هیدروکسیل (HTPB) بر عمرکاربری سامانه پیونده برپایه آن

دوغاب سامانه پیونده برپایه پلی بوتادی ان خاتمه یافته با هیدروکسیل (HTPB) باید در پایان مرحله اختلاط، گرانروی مناسبی داشته باشد تا ریخته گری به آسانی انجام شود. مدت زمان در دسترس برای ریخته گری مناسب سامانه پیونده پس از افزودن عامل پخت را عمر کاربری می نامند. مرور کوتاه اثر پارامترهای ریزساختاری HTPB بر عمرکاربری کامپوزیت های پرانرژی برپایه آن بسیار حائز اهمیت است. پارامترهای ریزساختاری HTPB شامل متوسط وزن مولکولی (عددی و وزنی) و توزیع آن، مقدار هیدروکسیل (گروه عاملی)، جزء وزن مولکولی زیاد، توزیع گروه عاملی و توزیع نوع آن و غلظت نسبی ریزساختارها (سیس، ترانس، وینیل) است. در این مقاله با معرفی هرکدام از پارامترهای ریزساختاری HTPB، اثر هر یک از آن ها بر عمرکاربری سامانه پیونده کامپوزیت های پرانرژی برپایه آن بررسی شده و امکان کنترل عمرکاربری این سامانه با نوآرایی ریزساختار پیش پلیمر سامانه پیونده HTPB، بدون کاهش خواص مکانیکی، بحث شده است. مرور نتایج پژوهش های انجام شده نشان داد، با افزایش متوسط وزن مولکولی و مقدار هیدروکسیل HTPB، عمرکاربری کاهش می یابد و گونه های با گروه عاملی کم باعث افزایش عمرکاربری سامانه پیونده می شوند.