بررسی تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از پارک ترافیکی بر عبور ایمن از خیابان در دانش آموزان دوره ابتدایی

عابرین پیاده و به خصوص کودکان یکی از آسیب پذیرترین گروه های فعال در ترافیک را تشکیل می دهند. آسیب های عابرین پیاده و کودکان یکی از دلایل مهم مرگ و ناتوانی است و پیشگیری از این امر نیازمند راهبردهای آموزشی و اجرای مداخلات علمی-عملی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از پارک ترافیکی بر عبور ایمن از خیابان در دانش آموزان انجام گرفت.

این پژوهش از نوع مداخله ای و با طرح «پیش آزمون-پس آزمون» انجام شد. نمونه مورد مطالعه شامل 66 نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی(پایه های اول، دوم و سوم) مدارس شهر یزد در سال تحصیلی 98-97 بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. مداخله شامل آموزش نظری و عملی در محیط پارک ترافیکی بود. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیستی ارزیابی عبور ایمن از خیابان مشتمل بر 12 سوال بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از شاخص های آمار توصیفی و آزمون تی زوج دونمونه ای استفاده شد.

یافته های پژوهش:

 از بین 66 دانش آموز مورد مطالعه، 50 درصد پسر با میانگین سنی 36/1±65/7 سال بودند. کمترین میزان رعایت رفتار ایمن مربوط به عبور از خط عابر پیاده (1/62 درصد) و عبور از گذرگاه (پل) عابر پیاده (7/66 درصد) بود به گونه ای که بیش از 60 درصد دانش آموزان این موارد را رعایت نکرده بودند. میانگین و انحراف معیار نمره رعایت رفتار ایمن در عبور از خیابان قبل از آموزش 75/1±5/9 و بعد از آموزش 41/1±86/9 بود. نتایج نشان داد نمره رعایت رفتار ایمن در عبور از خیابان در بین دانش آموزان بعد از آموزش به صورت معنی داری افزایش یافته است (P<0.006).

یافته ها نشان داد که مداخله آموزشی با استفاده از پارک ترافیکی بر عبور ایمن از خیابان در دانش آموزان تاثیرگذار بود است. لذا پیشنهاد می شود از این مداخله به عنوان چارچوبی در تدوین برنامه های آموزشی به منظور عبور ایمن از خیابان در مدارس استفاده کرد.