نقش دروس آناتومی در یادگیری مراحل آموزش بالینی ازدیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

سال هاست که درس آناتومی به عنوان مهم ترین درس در آموزش پزشکی مطرح است. آموزش آناتومی طی سال های اخیر دست خوش تغییرات شگرفی شده است. به منظور ارزشیابی برنامه ریزی تحصیلی دانشجویان، با توجه به نقش محوری درس آناتومی در آموزش پزشکی و نیز نیاز رو به رشد تطابق پزشکان با دست آوردهای جدید این علم، این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان پزشکی در مورد نقش درس آناتومی در یادگیری آن ها طی مراحل بالینی انجام شد.

این مطالعه ی توصیفی-مقطعی بر روی 234 نفر از دانشجویان پزشکی مراحل بالینی (کارآموزی و کارورزی) دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1395 به روش سرشماری انجام پذیرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل سوالات دموگرافیک و دیدگاه دانشجویان نسبت به نقش درس آناتومی و برخی فاکتور های مهم دیگر در یادگیری آن ها طی مراحل آموزش بالینی بود. پایایی و روایی پرسشنامه به ترتیب با استفاده از آلفای کرونباخ (0/896=α) و روایی محتوایی تایید گردید. داده ها با استفاده از میانه و IQR و آزمون غیر پارامتریک Friedman از طریق نرم افزار آماری SPSS  تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که آناتومی سیستم لنفاوی و آناتومی ارگان های داخلی به ترتیب مهم ترین (0/001>p) و کم اهمیت ترین (0/001>p) مطالب درسی موثر در یادگیری دوران بالینی دانشجویان بودند. فاکتور های دیگر موثر می توان به روش تدریس اساتید، استفاده از چند منبع، سخت گیری اساتید و انجام فعالیت های گروهی اشاره کرد. از نظر دانشجویان استفاده از جسد و مولاژ و تدریس نکات بالینی در کلاس از فاکتور های کم اهمیت تلقی می شدند.

نتایج این تحقیق با بیان اهمیت مبحث سیستم لنفاوی و فاکتورهای مهم دیگر چون تسلط اساتید و روش تدریس آن ها و انجام فعالیت های گروهی نشان داد که مباحث مختلف درس آناتومی و ویژگی های شخصیتی اساتید و متد آن ها هر دو نقش بسیار مهمی در به خاطر سپاری مطالب و یادگیری آموزه های بالینی بازی می کنند.