تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی پروتئین BDNFدر بیماران مبتلا به HIV

ایدز یا سندروم نقص ایمنی اکتسابی، نوعی بیماری است که در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می شود. درصد زیادی از بیماران مبتلا به HIV دارای اختلالات شناختی - حرکتی مانند زوال عقل و نقص حرکتی اند. یکی از علل مشکلات شناختی این بیماران، کاهش فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) است. از سوی دیگر، نشان داده شده است تمرینات مقاومتی، مداخله مناسبی برای افزایش BDNF است. بر همین اساس، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی بر سطوح سرمی BDNF در بیماران مبتلا به HIV بود. 18بیمار مبتلا به HIV به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. تمرینات گروه مقاومتی سه روز در هفته با کش های مقاومتی انجام گرفت. چهار هفته اول فقط تمرین با کشش و مقاومتی حدود 65 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه بود و چهار هفته دوم تمرین شامل تمرین با کش و مقاومتی برابر 75 درصد یک تکرار بیشینه بود که تمرینات با وزن بدن در چهار هفته دوم به برنامه تمرین اضافه شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت پس از شروع پروتکل ورزشی از سیاهرگ وریدی بیماران نمونه خونی گرفته شد. در این مطالعه از روش الایزا برای ارزیابی سطوح سرمی BDNF استفاده شد. برای تعیین تغییرات متغیر از روش آماری تی زوجی استفاده شد و سطح معنا داری 05/0 ≤ p در نظر گرفته شد. در تحقیق حاضر میزان سطوح سرمی BDNF در گروه تمرین مقاومتی پس از اجرای دوره تمرینی به طور معنا داری، حدود 69 درصد، کاهش یافت (01/0=p). با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد تمرین مقاومتی مداخله مناسبی برای افزایش BDNF و بهبود اختلالات شناختی بیماران مبتلا به HIV نیست.